شعر لنزار قباني

عيناك كنهرى احزان ...... نهرى موسيقى حملانى

لوراء ورااااااااء الازمان

نهرى موسيقى قد ضاعا ...... سيدتى ثم اضاعانى

الدمع الاسود فوقهما...... يتساقط انغام بيان

عيناك و تبغى و كحولى...... و القدح العاشر اعمانى

و انا فى المقعد محترق ......نيرانى تاكل نيرانى

اقول احبك يا قمرى ......آآآه لو كان بامكانى

و انا لا املك فى الدنيا ......الا عينيك و احزانى

سفنى فى المرفا با كية ...... تتمزق فوق الخلجان

و مصيرى الاصفر حطمنى ......حطم فى صدرى ايمانى

هل ارحل عنك و قصتنا ......احلى من عودة نيسان

احلى من زهرة غردينيا...... فى رتمت شعر اسبانى

ااقول احبك يا قمر...... آآآه لو كان بامكانى

فانا انسان مفقود ......لا اعرف فى الارض مكانى

ضيعنى دربى ...ضيعنى اسمى ...ضيعنى عنوانى

تاريخى؟ تاريخى مالى تاريخ ....انى نسيان النسيان

انى مرساه لا ترسو......جرح لملامح انسان

ماذا اعطيكى ؟ اجبينى........ قلقى ؟ الحادى ؟ غثيانى ؟؟؟

ماذا اعطيك سوى قدر ......يرقص فى كف الشيطان

انا الف احبك ......فابتعدى عنى .. عن نارى و دخانى

فانا لا املك فى الدنيا ...الا عيناكى و احزانى